Ergenliğin ruhsal özelliklerini anlamak için fizikî gelişime şöyle bir göz atmak gerekir. Çocuğun erinlik devrine girdiğini belirli eden klâsik ölçütlerin başında, kızlarda birinci reglin, erkeklerde birinci boşalmanın görülmesi gelir.
Vücut şeması ya da imgesi kavramı vücudumuza ait ferdî dizaynımızı belirtir. Bu imge çözülmüş modüllerden bütüne hakikat giderek vakit içinde oluşur. Ergenlik devrinde süratli organik gelişme ve değişimler eski vücut şemasını bozar ve tekrar kurulmasını gerektirir. Görünümü değişen vücut çocuğun ve etrafının gözünde yeni bir mana kazanır. Süratli bedensel değişimler bir sağlıksızlık üzere, bir anormallik üzere telaş ve endişeyle izlenir birden fazla vakit. Bu devirdeki asıl sorunun ergenin kendi “ kimliğini bulması” yolunda hazırlanması olduğu çeşitli kaynaklarca vurgulanmaktadır.
Ergenlikteki bedensel değişimler bireyin hem kendisiyle hem diğerleriyle olan bağlantılarını tesirler. Uzunluğuna, yapısına, yüzüne, siluetine, derisine ait çok ilgileri bu yeni vücut imgesine ahenk sağlama zahmetlerini yansıtır. Vücudun bugünkü durumunu ve yarın ne olacağını kuşkuyla izleyen ergen, bu yüzden etrafın yargılarına karşı çok hassastır. Diğerlerinin bakışı ergeni sıkar ve utandırır, ancak tıpkı vakitte kendi varlığının şuurunu kazanmasını da sağlar.
Ergenliğin ortalarında vücuttaki büyüme yavaşlayarak devam eder. Kişinin kendi vücudundaki değişikliklere ahengi daha çok artmış ve münasebetiyle cinsiyet rollerinden kaynak alan tansiyonları azalmaya başlamıştır. Bu süreçte artık anne babadan bağımsız olma eforları görülmektedir. Ergen yeni kimliği ile toplumdaki yerini aramaya başlamış, arkadaş kümelerinin ehemmiyeti artmıştır. Arkadaş kümeleri kabul görme ve bireyin kimliği açısından son derece ehemmiyet taşımaktadır.
Ergenliğin son devri, fizikî gelişimin tamamlandığı, alakalarda çatışmaların azaldığı, karar vermede zorlukların azaldığı ve ferdî olgunluğun arttığı bir periyottur. Lakin bu devir birtakım ergenlerde, daima hırçınlık, sonluluk, geçimsizlik, kavgacılık, okuldan kaçma, çalma, daima başkaldırma, kuralları çiğneme üzere belirtilerle kendini gösterir.
Ergenlik devrinde ebeveynlere düşen en değerli misyon çocuklarıyla daima bağlantı halinde olup, anlayış göstermeleridir. Karşılıklı kişilik çatışmalarına girmek, yargılamak, eleştirmek, öğüt yada gözdağı vermek çocuğu aileden uzaklaştırmaktan öteki bir işe yaramaz. Münasebetiyle ileriki ömürde da daima hale gelebilecek bir kopukluğun başlangıcı sayılır.
Bu periyodun sağlıklı geçirilebilmesi için anne babaların adil, objektif ve en kıymetlisi sabırlı davranışlar sergilemesi çok faydalı olur. Çocukların eksiksiz olmasını beklemek daha çok yanlışa neden olacağından kimi kusurları görmezden gelip daha sonra uygun lisanda anlatmak tahlile yönelik davranışlardandır.
Problemlerin üst üste geldiğini düşünüyor, başa çıkmakta zorlanıyor ve günlük ömrün yolunda gitmediğini düşünüyorsanız ruhsal takviye alınız.
ERGENLE İRTİBAT BOZUKLUKLARI
Ergenler ve ebeveynleri ortasındaki kimi ortak rahatsızlık ve uyuşmazlık kaynakları ortasında ana babanın kontrol ve disiplin tekniklerinin çeşidi ve hudutları, cinsellikle ilgili pahalar, arkadaş ve toplumsal aktifliklerin seçimi, para ile ilgili mevzular, tenkit ve söylenmeler sayılabilir. Ergenin ve anababanın birbirlerine inanmama eğilimi ve tahminen de karşılıklı hislerin açık seçik olmamasından kaynaklanan bağlantı kopuklukları, sorunları iyice büyütebilir.
Toplumsallaşma ve ilişkin olma hislerinin ağır bastığı bu periyotta, ana babalar olabildiğince sakin ve sabırlı davranmalı, zorlandıkları yerde bir uzmandan dayanak almalıdırlar. Ergenlik uzun bir periyodu içine aldığından anlık tahliller değil, davranış ve yaklaşım biçimi konusunda yardım alınmalıdır.
BİLGİSAYAR BAĞIMLILIĞI
Gelişen teknolojiyle birlikte ömrümüze süratle giren bilgisayar ve internet hayatı hayli kolaylaştıran, eğlenceli bir öge olmakla birlikte emelinin dışında kullanıldığında bağımlılık ve toplumsal hayattan kopuşa neden olan bir sıkıntıdır.
Günlük hayat seviyesini bozacak formda vaktinin çok değerli bir kısmını bilgisayar başında geçiren, sorumluluklarını aksatan bireyleri bağımlı olarak nitelendiriyoruz. Bu durum bilhassa okul çağındaki çocuklarda ruhsal ve fizyolojik gelişimleri ile toplumsal etkileşimlerini ve okul muvaffakiyetini olumsuz tarafta etkilemektedir.
Araştırmalara nazaran erkeklerde internet bağımlılığının kızlara nazaran 2-3 kat daha fazla olduğu görülmektedir. Bilhassa 14 ve 21 yaşlar ortasında bağımlılık sık görülmekte dert ve gerilim durumlarında bir kaçış yolu olarak kullanımın arttığı görülmektedir. Bilhassa ; fizikî görünüşünden hoşnut olmayan, toplumsal maharetleri gereğince gelişmemiş olan, şahıslar ortası alakalarda güvensizlik yaşayan bireyler, sanal bağlantılarda kendilerini daha rahat hissettiklerinden, bu eksikliklerini giderme gereksinimleriyle bağımlı hale gelmektedirler. Zamanla okul muvaffakiyetleri düşüyor ve aile bireyleri ile geçirilen vakit azalıyor.
Bu durumda ebeveynler, çocuklarıyla daha fazla vakit geçirmeye çalışmalı, her hususta olduğu üzere sabırla ve anlayışla yaklaşmalı ve anne baba birlikte hareket ederek kararlı davranmalıdır. Sıkıntıyla başa çıkılamayan durumlarda da kesinlikle uzmandan yardım alınmalıdır.
ERGENLİKTE CİNSELLİK
Ergen vücudunun izlediği gelişim onun kişilik gelişimi üzerinde de değerli tesirler yaratır. Cilt hoşluğu ergenler için ortak bir ilgi ve dert kaynağıdır. Ergenlerde ortak görülen başka sıkıntılar ortasında sistemsiz dişlere, gözlük takmaya, yüz ve burun biçimine ait dertler sayılabilir.
Cinsel çekicilik kısmen biyolojik olgunluğa yaklaşmasıyla ilgili olsa da kısmen de toplumsal baskılarla ilgilidir. Cinsel açıdan erkekler kızlardan daha etkindir. Lakin cinsel aktiflik biçimleri karşı cinsle bağlantıdan çok mastürbasyondan oluşur. Ergenliğin başındaki fizikî arzulamalar, bir mühlet sonra duygusal gereksinmelere dönüşür, ergenliğin sonunda ise cinsellik ile derin bir sevginin bağdaştırıldığı olgun bir bağa geçilir.
Bu devirdeki olgunlaşma, sadece karşı cinsten olanlara ahenk sağlanmasını değil, cinsellikle ilgili sağlıklı tavırların kazanılmasını, bireyin kendi cinsinden olanlarla uygun bağlar kurmasını ve kendi cinsel kimliği ile sağlıklı bir biçimde özdeşleşmesini içerir. Dolayısıyla ebeveynler bu periyottaki gelişim ve değişimlere karşı açık olmalı, suçlayıcı değil, anlayışlı ve yol gösterici olmalıdır.
