Ailesiyle olan bağlantısı, çocuğun dünyasında büyük ehemmiyet taşır. Anne-baba ve çocuk üçgeninde, taraflar hislerini ve kanılarını birbirlerine aktarabilirse problemlerine tahlil bulabilirler. Bu noktada kıymetli olan şey tesirli bağlantıdır.
Çocuklarla hakikat irtibat kurabilmenin en tesirli yolu, söylemek istediklerinizi açık ve net bir formda tabir etmenizdir. Örneğin “Hayır” sözünü mümkün olduğunca kullanmamalısınız. Zira küçük çocuğunuz hayır ne manaya geldiğini tam olarak anlayamaz. Yani artık hayır ancak sonra evet mi, sonsuza kadar hayır mı, pekala neden hayır… Bunların ayrımını yapamaz. O yüzden hayır diyerek kestirip atmak yerine sebeplerini açıklamalısınız.
Bilhassa 3-6 yaş ortasındaki çocuklarla bağlantı kurarken sabırlı olmak çok kıymetlidir. Çocuklar bu yaş aralıklarında inatlaşma, ısrarcı olma ve hatta berbat kelamlar söyleyerek saldırma eğiliminde olabilirler. Çocuğunuz uygun olmayan bir şey istediğinde ve o an için mümkün olmadığını açıkladığınızda şayet bağırıp çağırmaya, ağlamaya başlar, makûs kelamlar söylerse, “Hayır, makûs kelamlar söylememelisin, kaç kez söyledim bu türlü konuşma diye” demek yerine onu anladığınızı söz etmeniz ve “Kızgınsın anlıyorum lakin kızgınlığını öbür sözlerle ve öbür biçimde nasıl tabir edebilirsin” demeniz ona kızgınlığını makûs kelamlar söylemeden de anlatabileceği yolları öğretmeniz gerekir.
Burada iki türlü de çocuğunuzun yaptığını onaylamıyorsunuz aslında, ama yaklaşma biçiminiz çok değerli. Birinci cümle çocuğunuzu suçlayıcıdır. Bu çocuğunuzun savunmaya geçmesine ve saldırmaya devam etmesine neden olur. Lakin ikinci cümle ile çocuğunuzu anladığınızı ve ona hislerini farklı yollarla da tabir edebileceğini açıklıyorsunuz. Böylece çocuğunuz savunma durumuna geçmez, bilakis durup düşünmesine yardımcı olursunuz. Tahminen birinci vakitler bu yaklaşım etkisiz üzere gözükebilir. Lakin çocuğunuza bu biçimde yaklaşır irtibat kurarsanız, vakitle bağlantınızın çok daha güçlü olduğunun farkına varırsınız.
Çocuğunuza kararlı ve dengeli bir halla yaklaşın. İstediği şeyi neden yapamayacağınızı kolay bir formda açıklayın ve kararınızdan muhakkak vazgeçmeyin. Evvel ”hayır” dediğiniz bir şeye sonradan ”evet” derseniz, çocuğunuz bunu size karşı daima kullanmaya başlayacaktır. Siz pes edene kadar da sizinle çatışmaya devam edecektir. Sizin kararlı olduğunuzu anlayabilmesi için ona vakit verin. İstediğinizi anlattıktan sonra bir müddet bekleyerek sakinleşin ve durumu anlaması için vakit tanıyın. Sizinle inatlaştığında dikkatini öbür bir istikamete çekebilirsiniz. Alışveriş merkezinde beğendiği bir oyuncağı almanız için bağırıyorsa geçen bir kediyi yahut ilgisini çekebilecek rastgele bir şeyi göstererek dikkatini dağıtabilir ve çabucak oradan uzaklaşabilirsiniz.
Çocuğunuza sonsuz alternatifler yerine hudutlu seçenekler sunun. Sabah uyandığında ”Hangi kazağını giymek istersin” diye sormak yerine, ”Kırmızı kazağını mı, yoksa sarı kazağını mı giymek istersin?” diye sorun. Yemek yerken de kesinlikle zerzevat yemeği yemesini istiyorsanız; ”Ispanak mı yersin, yoksa pırasa mı?” diye sorabilirsiniz. Bu biçimde çocuğunuz kendisine bedel verdiğinizi, onun seçimine öncelik tanıdığınızı düşünerek sunulan seçeneklerden birini daha kolay kabul edecek, siz de makul iki seçenekten birini kabul ettirebildiğiniz için kendinizi rahat hissedeceksiniz.
Bunların hepsini yapıyorum lakin benim çocuğumda işe yaramıyor diye düşünüyorsanız, çocuğunuzla bağlantı lisanınızı tesirli hale getirmek istiyorsanız, isteklerini ağlayarak, öfkeyle, saldırganlıkla söz ettiğinde tavrını nasıl değiştirebileceğinizle alakalı bilgi almak istiyorsanız bir uzmandan dayanak almanız hayli yararlı olacaktır.
