Eğitim-öğretim yılının 1. periyodunu bitirmiş bulunuyoruz. Bütün bir devir boyunca gösterilen gayretlerin karşılığının alınacağı gün nihayet geldi. Elbet ki anne babalar da çocukları kadar heyecanla bu anı beklediler.
Pekala neden karne ebeveynler için bu kadar değerli? Zira karne ile anne-baba kendi ebeveynlik marifetlerini de değerlendirdiğinden kendilerinin “başarılı/yeterli” yahut “başarısız/yetersiz” olduğuna ait algısını da tesirler. Yüksek notlarla dolu bir karne ile ebeveyn rahatlar ve kendinden, kendi tavrından, çocuğunun ders çalışma davranışlarından memnuniyet duyar. Lakin düşük notların yer aldığı karnede ebeveynler çocuklarının eğitiminde kendilerini yetersiz hissederek başarılı olamadıklarını düşünürler. Ebeveynler çocuklarının performansları üzerinden kendilerini değerlendirmeyi bıraktıklarında çocuklarının ruhsal gelişimine olumlu katkıda bulunup ortalarındaki irtibat bağını kuvvetlendirebilirler.
Anne-babanın çocuklarıyla bağlantısının yalnızca akademik muvaffakiyet temelli olması çok sağlıklı değildir. Çocukla bağlantının temeli “ders çalışma” ve “notlar” ile ilgili olduğunda çocukta “ben çok ders çalışırsam ve yüksek notlar alırsam annem babam beni sevecek” algısı yerleşecektir. Meğer çocuk her ne olursa olsun anne babası tarafından koşulsuz-şartsız sevildiğini bilmelidir ki, çocuk kendini pahalı, değerli ve varlığının kabul edildiğini hissedebilsin ve olumlu bir kendilik algısı geliştirebilsin.
Akademik muvaffakiyetin ön planda olduğu ailelerde makûs bir karne beğenilen karşılanmayacağı ve kabul edilmeyeceği için çocuk “utanç”, “suçluluk”, “yetersizlik” ve “beceriksizlik” vb. hisleri daha ağır yaşar. Bu ise, depresif his durumunu tetikleyerek depresyona yol açabilir. Ayrıyeten bu usul ailelerde çocuk yeterli notlara ve karneye sahip olsa da daha uygununun olunması mesela “tüm notların 100 olması” üzere beklentiler bulunabilmektedir. Bu da çocuğun performans tasası yaşayarak tasa bozukluğu geliştirmesine neden olabilir.
Aslında karne, hangi derslerde başarılı olunduğunu ve hangi derslere daha düzgün çalışılması gerektiğini gösteren bir yol haritasıdır. Bu yol haritasını uygun okuyarak eksiklikleri tespit edip gidermeye çalışmada çocuğa rehberlik edilmeli gerekirse bir uzmandan takviye alınmalıdır. Akademik başarıyı; algılama düzeyi, dikkat marifeti, bilgiyi kaydetme-saklama ve hatırlama maharetleri, motivasyon, öğretim sistemi ve anne-baba tavrı üzere pek çok faktör olumlu yahut olumsuz etkileyebilmektedir.
Akademik başarısızlığın nereden kaynaklandığı bilinirse ona nazaran eğitim planı oluşturulabilir ve akademik muvaffakiyetin gelişimi desteklenebilir.
