İnternet çağımızın en kıymetli buluşlarından biridir. Bazılarına nazaran en değerli buluş
olmakla birlikte vazgeçilmez bir imkanlar bütünüdür. İmkanlar bütünü derken kastettiğim
internet mecrasının içerisinde gündelik hayatta, gerçek hayatta olan birçok şeyin
bulunmasıdır. O denli ki internet aleminin içerisinde neredeyse “yok yok” diyebiliriz. Hatta
insanların birçoğu yüksek bir zihinsel efor harcayarak internet dünyasını günden güne
zenginleştirmeye ve gerçek yaşama yakınlaştırmaya çalışıyor. İddia ediyorum önümüzdeki
on yıl içerisinde internet insanlığın fizyolojik muhtaçlıkları hariç birçok muhtaçlığını giderebilecek
hale gelecektir. Böylece bizlerde sanal ömür ile gerçek ömrü iç içe geçirerek toplumsal
varlıklar olma özelliğimizi yitirmek tehdidiyle karşı karşıya kalacağız.
Bu tehdit artık tüm dünya tarafından ciddiye alınmakla birlikte şahısların; bilhassa
erken yaşlarda internet, toplumsal medya ile tanışan bireylerin davranışsal, bilişsel, toplumsal istikametten
olumsuz etkilendiği görülmektedir. Bu şahısların içinde bulundukları psikoseksüel gelişim
devirleri de dikkate alındığında yaşadıkları kimlik karışıklığının daha da arttığı
gözlemlenmektedir. Şayet ki ergenlik periyodunu baz alırsak yaşanılan bu kimlik arayışı
sürecinde, internet ortamında yaratılmış olan geçersiz yahut sanal kişilik prototipleri ergenlerde
ülkü benliği gerçek olmayan ve ulaşılması hayli sıkıntı olan bir pozisyona sokmaktadır. Hali
hazırda ergenlik periyodunun karmaşık fikir yapısı içinde olan, depresyona meyilli ve
benlik hürmeti yeni yeni oluşan bireylere bir de bu oluşturulan mefkureler eklendiğinde birey
nezdinde içinden çıkılmaz bir hal almaktadır.
Genel olarak erken yaşta internet kullanımının sorunlu internet kullanımını
doğurduğunu yapılan araştırmalar göstermektedir. Yani erken yaşta internet kullanımının
bireyi toplumsal hayattan uzaklaştırdığını, bilişsel olarak odak noktasının sanala sabit kalıp
gerçekliğe dönmekte zorlandığını, davranışsal olarak obsesif(telefona sıklıkla bakmak vs.)
davranışlara sürüklediğini söyleyebilirim.
Yazımı sorunlu internet kullanımı ve bağımlılığa örnek olacağını düşündüğüm ve
yaşamış olduğum bir örnekle bitirmek isterim. Geçenler de bir danışanım telefonunun şarjı
bittiğinde büsbütün çocuk saflığıyla bana şu kelamları sarfetti. “Telefonum açık yahut yanımda
olmayınca kendimi çıplak üzere hissediyorum”.
