ERGENLERİN DÜNYASI
Ergenlik, çocukluk ve yetişkinlik ortasındaki gelişimsel bir geçiş sürecidir.
G.Satenley Hall – ki kendisi hem psikolojide, hem eğitimde hem de tanınan kültürde ergenlik temalarını şekillendiren fevkalâde bilgisiyle tanınmaktadır – ergenlik devrini; 12-13 yaşlarında erinlikle başlayan ve en geç 22-25 yaşlarına kadar uzayabilen bir süreç olarak tanımlamaktadır.
Ergenliğin birinci devirlerinde, ergenler vücutlarındaki değişim ve gelişim üzerinde ağırlaşırlar. Süratli fizikî gelişimlerine ahenk ve bu değişiklikler ile baş etme eforları hakimdir. Devam eden süreçte ise; karşı cinse aşık olma, mahcubiyet, çekingenlik, çok hayal kurma, tedirginlik, huzursuzluk, yalnız kalma isteği, çalışmaya karşı isteksizlik, çabuk heyecanlanma, memnunluktan havaya uçma, hoşnutsuzluk, kederli hal, melankoli üzere birçok duygusal iniş-çıkışlar yaşarlar. Bu duygusal dalgalanmaların şiddeti, yaş kümelerine, okula devam edip etmemelerine, ailelerin geliştirdiği tavırlara, toplumsal ve kültürel etraflarına, ergenlerin sahip oldukları kişisel zekalarına ve etrafları tarafından kabul edilme derecelerine nazaran değişiklik gösterir.
Ergenlik, ebeveynlerine bağımlı yaşanılan çocukluk sürecinden kendini özgürleştirme, ebeveynlerinin paha sistemlerini sorgulama, terk etme ve yetişkinliğe hakikat bir geçiş sürecidir. Ergen, bu devirde birkaç yakın arkadaş edinir ve sıklıkla onlarla vaktini geçirmek ister. Anne baba ile geçirilen müddet azalır. Ailenin bu devirde anlayışlı olup, konut kurallarını, çocuğa karşı davranışlarını ve yaklaşımlarını, ergen çocuğun gelişim seviyesine nazaran değiştirmesi gerekir.
Bu periyotta ergen, ömrü boyunca taşıyacağı kimliği arama sürecine girer. Seçtiği modelleri; sportmen, müzikçi, arkadaş, kardeş üzere, tek bir benlik üzerinde birleştirmeye çalışır ve çoğunlukla kimlik karmaşasına düşer. Zira bu gayreti, kendi içsel beklentisinden fazla, toplumsal dünyanın beklentileri doğrultusundadır. İdollere ve otoritelere karşı hem bir özenme hem de reddetme vardır. Hormonlarındaki değişimle de bir arada birçok hususta gel-git yaşar.
Özellikle bebeklik devrindeki temel gereksinimleri sevgiyle karşılanmış, çocukluk periyodunda merakını gidermesine müsaade verilmiş, özgüven ve sevgi temelleri sağlam atılmış çocuklar, bu devri daha rahat geçirirler.
Peki bu devirde ailelerin yaklaşımı nasıl olmalı?
Öncelikle çocuğun ilgisi doğrultusunda bir hobi edinmesi sağlanabilir. Örneğin keyif aldığı bir spor aktivitesi, ilgilendiği bir enstrümanı çalmayı öğrenmesi, fotoğraf yapması, heykel çalışması ve buna benzeri hobiler olabilir. Bu bahislerde ergenleri, aile desteklemeli ve hobi ve faaliyetlerine ilgi göstermelidir.
Arkadaşları ve fikirleri ile ilgili, aileler, ergenlik periyodundaki çocuklarını dinlemeli, farklı görüşlerine hürmet duymalıdır. Çocuklarının büyüdüğünü ve geliştiğini kabul etmeli, bağlantı ve tartışmalarda sakin ve yapan olmalı, vaaz verici bir usulde konuşmamalıdırlar. Bireyin olumlu ve güçlü istikametlerini vurgulamalı, eksik olduğu noktaların altı bariz bir halde çizilmemelidir.
Bu periyotta ergenin ferdî kimliğini oluşturmaya çalıştığı, ailesinin de kabulüne ve takdirine gereksiniminin olduğu asla unutulmamalıdır. Ergen bu periyotta hem arkadaşlarının onayına muhtaçlık duyarken, birebir vakitte ailesinin sevgi ve inancını de ardında hissetmek ister.
Ergenlik seyahatinde, ergene yapılabilecek en büyük yardım; onun sevildiğini, fark edildiğini, değerli olduğunu, kendisine güvenildiğini ve sorumluluklar verildiğini hissettirmek ve anlatabilmek olur.
Unutulmamalıdır ki, bebek doğduğundan itibaren, yaklaşımlarımız ne kadar sağlıklı olursa, bağlantımız ne kadar güçlü olursa, bebeklikten çocukluğa, ergenlikten yetişkinliğe geçişte yaşanılan krizler de o kadar kolay atlatılır.
<br>
steroid satın al
