Okulların açılmasıyla birlikte ailelerin ilkokula yada anaokula başlayacak olan çocuğu ile ayrılma süreci başlamaktadır. Çocuk birinci sefer anneden ayrılıp tek başına bir toplumsal ortama gireceğinden kaygılanması olağandır. Okul çocuk için daha evvel hiç deneyimlemediği bir belirsizliktir. Çocuğun meçhullükten doğan bu derdinin anlaşılmasına muhtaçlığı vardır. Okula alışma süreci her çocuk için farklıdır. Kimi çocuk çarçabuk anneden ayrılırken kimisi biraz zorlanacaktır. Okula alışmada birinci 4 hafta ahenk sürecidir. Bu süreçten sonra çocuk hala ayrılmakta zorlanıyor, ağlıyor, anneye yapışıyor ve ayrılamıyorsa bunun bir uzman tarafından kıymetlendirilmesi gerekmektedir. Sorunu ertelememek gerekir. En sık rastladığımız tahlil yolu bir anaokuluna alışamayan çocuğun öbür bir anaokuluna gönderilmesidir. Bu yanlış bir tahlil arayışıdır. Zira okul reddi bir ayrılık anksiyetesidir. Ayrılık anksiyetesi bozukluğu çocuğun konuttan ya da sevdiklerinden ayrılacağında yada bununla ilgili beklenti olduğunda çocuğun gelişimsel devrinden beklenmedik seviyede çok korku göstermesidir. Çocuk okula gitmeyi şiddetle reddeder. Bilhassa sabah saatlerinde ekseriyetle karın ağrısı, mide bulantısı üzere bedensel yakınmalarda bulunabilir. Bağlandığı kişinin başına berbat bir şey geleceği ile ilgili daima biçimde çok tasalanma gözlemlenir. Ayrılık anksiyetesi bozukluğu denilebilmesi için bu üzere belirtilerin en az 4 hafta sürmesi ve çocuğun fonksiyonelliğini bozması gerekir.
Aileler sıkıntı ayrılan çocuklara nasıl davranmalıdır?
Ayrılmakta zorlanan çocuğa “bunda korkacak ne var, herkes okula gidiyor” üzere kelamlar söylemek çocuğun tasasını azaltmaz. Tam aksine çocuk hissinin anlaşılmadığını düşünür. Bunun yerine annenin “biliyorum orda yanında ben olmayacağım için biraz korkuyorsun, okula başlayan her çocuk biraz kaygılanır fakat okula devam ettikçe bu korku azalacak” demesi çocuğu rahatlatır. Birinci başta anne ve babanın çocuğu okula bırakma ve okuldan alma saatlerine dikkat etmesi de çocuğun okul hayatına alışması için kıymetlidir. Çocuğun okul çıkışında annenin orda kendisini beklediğini görmesi onun korkusunun azalmasını sağlar. Okul hayatına alıştırmakta aile ve okulun işbirliği yapması da kıymetlidir. Ailenin öğretmenle birebir bağlantıda olması da fayda sağlayacaktır. Ailenin çocuğu okula göndermede çocuğa destekleyici davranmasının yanında kararlı olması ve çocuğun bunu görmesi de çok değerlidir. Tüm öğrencilere keyifli bir eğitim yılı geçirmelerini dilerim. Sevgiler.
