Bundan bir ay evvel en yakın arkadaşlarımdan biri aradı. Sesi titriyordu. ”Kendimi berbat hissediyorum, hayatımda olumlu diyebileceğim hiç bir şey yok. Neye elimi atsam kuruyor, gülemiyorum artık ben! Eskisi üzere değil hiç bir şey!” dedi ve ağlamaya başladı. Bir yandan ne olmuş olabilir sanki diye düşünürken bir yandan da sakinleşmesini sağlamaya çalışıyordum.
Pelin annesinin ani vefatından sonra babasıyla yalnız kaldı. Annesinin vefatını çabuk atlattığını düşünmüştüm o vakitler lakin babasının olur olmaz korkuları ve gereksiz hengameleri onu derinden yaralıyordu. Apar topar tüm işlerimi yarıda bırakıp yanına gittim.
Berbat gözüküyordu. Ağlamaktan gözleri şişmişti. Ben sormadan anlatmaya başladı.” her şey çok makus gidiyor hayatımda bir bilsen…” O gün birçok şeyden bahsetti bana. Kendini halsiz hissettiğini, iştahının olmadığını, hiç birşey yapmaktan zevk almadığını, işe gitmenin onun için ne derece külfet olduğunu, bu azaba daha fazla dayanamayacağı için dün istifasını verdiğini söyledi. Ortada konun anlaşılabilirliğini sağlayabilmek için yönelttiğim küçük sorular dışında ona hiç müdahale etmeden yalnızca dinledim. Konuşması bitiğinde derin bir nefes aldı ” depresyon değil mi bu yaşadığım” dedi.
İddiasında yanılmıyordu, Pelin depresyondaydı.
Pekala, neydi bu depresyon?
Depresyon çok sık karşılaştığımız bir sıhhat sıkıntısıdır. Toplumun her kesitinden, her yaş kümesinden, beşerde ayırt etmeksizin görülebilir. Hayat boyunca her 100 erkekten 10’u, her yüz bayandan 20’sinin depresyon geçirdiği araştırmalarda saptanmıştır.
Kişinin içinde bulunduğu durum, kendinden hoşnut olmamasına yol açar. Bu, beceriksizlik, değersizlik, yeteneksizlik üzere yakınmalarla lisana getirilir. Kişi evvelden ilgi gösterdiği, zevk aldığı bireylere, objelere, olaylara karşı ilgisizdir.
Günlük ömürden, yaşantıdan doyum sağlayamaz. Bu doyumsuzluk durumu kişinin ailesiyle, etrafıyla, işiyle bağlantısını azaltır ya da tümüyle koparır. Bütün ilgiler, bağlantılar ona anlamsız, gereksiz gelir. Sıhhatsiz, efor, çalışma, sorumluluk gerektiren durumlardan kaçıp uzaklaşmak ister.
Sakinlik, ilgisiz ve isteksiz olma duyu durumunun temelini oluşturur. Kişi bir yandan ailesine, annesine, babasına, çocuğuna, eşine, dostuna eski ilgisini yitirdiğinden yakınır; öte yandan kendisinden hoşnut olmaması ve kendine güvenmemesi nedeniyle onlara daha çok bağımlı olur. Onların takviyesi ve yardımı olmadan gerçek düşünüp karar veremez.
Olaylara karamsar bakarlar ve her olayı önemli olarak düşünürler. Latifeden hoşlanmazlar. Güdülenmede azalmalar görülür. Geleceğe dair umutları azalmış ya da büsbütün kaybolmuş olabilir.
Olumsuz hayat olayları ile müsabaka, büyük ıstıraplara neden olabilecek kayıplar ve yas, iş hayatı sıkıntıları, partner, evlilik, aile problemleri, hamilelik ve lohusalık süreci, kalıtsal yatkınlık, fazla alkol kullanımı, menopoz – antrapoz periyodu, mevsim değişiklikleri, ülke, kent değiştirme, yeni ömür şartları depresyon nedenleri olarak karşımıza çıkmaktadır.
Depresyon tedavi edilebilir bir rahatsızlıktır. Üstte bahsettiğim belirtilerin en az beşini gösteriyorsanız bir uzmandan yardım almanız gerekmektedir. Pelin’in terapi seansları devam ediyor ve şu anda anlattığım durumdan çok daha güzel bir durumda. Şayet bu sıkıntıdan muzdaripseniz, hayatın hoşluklarını yine fark edebilmek, eski günlerinize geri dönebilmek için kendinize bir talih verin…
