Son günlerde sık sık rastladığımız problemlerden bir tanesi çocuklarımızın kendisine olan güvensizliğidir.Gelişme çağındaki çocuklarımızın birçoğu kendisi olmaktan mutsuz.Bu durumun farkında olan ebevyenler için çocuklarının başarılı ve göz önünde olması imkansız bir hale gelir.Asla çocuklarının bu korkuyu yeneceklerini düşünemezler.Bunun üzerine çocukları üzerinde şiddetli bir baskı uygularlar.bu süreç özgüven eksikliği yaşayan çocuklar için azap haline gelir.
Özgüven insanın kendi kişiliğinden,kendi ruh hali ve fiziğinden memnun olmak demektir.Özgüven eksikliği yaşayan çocuklarımızın yerine kendimizi koyarsak aslında ne kadar güç bir etaptan geçtiklerini anlamış oluruz.Düşünsenize daima diğer bir insan sizden üstün tutuluyor,bazı vakit sadece ebeveynlerimiz için yaptığımız hoş şeyler onlar tarafından onaylanmıyor. Onaylanmamakla da kalmıyor daha uygunu isteniyor. Neden komşunun kızı 100 alıyorken sen 85 aldın? Ya da neden sen bu kadar kilo aldın bak arkadaşımın kızına filinta gibi…bu stil yaklaşımlara maruz kalan çocuklarımız için hala daha güzelini beklemek ne kadar mümkün? Özgüven eksikliği yaşayan çocuklarımız bir vazife verildiğin de yapabileceklerine emin olmadıklarından.daha evvel hiç yapmadıkları bir şeyi yaparken tedirginlik yaşarlar.
Pekala çocuklarımızın kendilerine özgüven duymasını nasıl sağlarız? Çocuklarımız gelişimsel çağları boyunca büyüklerinden gördükleri sevgi,onay ve bedel onların kişilğini tesirler.Yaptığı hoş şeyler de kusur olduğu halde tebrik edilen,gurur duyulan çocuğunu olduğu üzere benimseyen ebevyenlerin çocukları kendilerine özgüven duyarlar.Aileleri arkdasında olduğu için yeni yapacağı herşeyde başaracaklarına inanırlar.Çocuklarımız bir kusur yaptıklarında yanılgıyı görmezden gelmeyin,ama elestirmeyinde.Kıyaslama yapmayın.onu olduğu üzere kabul edin ve kendisini sevmesini sağlayın.onların kendi muvaffakiyetlerini ve yeteneklerini görmelerine yardım edin.Çocuklarınıza sevgi göstermeyi ihmal etmeyin.Onların sizinle paylaştığı en ufak sıkıntıyla bile dalga geçmeyin onu ciddiye alın.Sizinle herşeyi paylaşmasını sağlayın.Eğer çocuğunuzdan birşeyler bekliyorsanız bu onun hudutlarını aşmasın.onun yapabileceğinizden fazlasını yapmaya zorlamayın.Söylediğiniz her cümleye dikkat edin.Unutmayın çocuklarımız bizim herşeyimiz hiçbir muvaffakiyet onların mutluluğundan kıymetli değildir.
