Ergenliğin ruhsal özelliklerini anlamak için fizikî gelişime şöyle bir göz atmak gerekir. Çocuğun erinlik periyoduna girdiğini aşikâr eden klasik ölçütlerin başında, kızlarda birinci reglin, erkeklerde birinci boşalmanın görülmesi gelir.
Vücut şeması ya da imgesi kavramı vücudumuza ait şahsî dizaynımızı belirtir. Bu imge çözülmüş modüllerden bütüne yanlışsız giderek vakit içinde oluşur. Ergenlik periyodunda süratli organik gelişme ve değişimler eski vücut şemasını bozar ve tekrar kurulmasını gerektirir. Görünümü değişen vücut çocuğun ve etrafının gözünde yeni bir mana kazanır. Süratli bedensel değişimler bir sağlıksızlık üzere, bir anormallik üzere korku ve dehşetle izlenir birden fazla vakit. Bu devirdeki asıl sorunun ergenin kendi “ kimliğini bulması” yolunda hazırlanması olduğu çeşitli kaynaklarca vurgulanmaktadır.
Ergenlikteki bedensel değişimler bireyin hem kendisiyle hem diğerleriyle olan alakalarını tesirler. Uzunluğuna, yapısına, yüzüne, siluetine, derisine ait çok ilgileri bu yeni vücut imgesine ahenk sağlama zahmetlerini yansıtır. Vücudun bugünkü durumunu ve yarın ne olacağını kuşkuyla izleyen ergen, bu yüzden etrafın yargılarına karşı çok hassastır. Oburlarının bakışı ergeni sıkar ve utandırır, lakin tıpkı vakitte kendi varlığının şuurunu kazanmasını da sağlar.
Ergenliğin ortalarında vücuttaki büyüme yavaşlayarak devam eder. Kişinin kendi vücudundaki değişikliklere ahengi daha çok artmış ve hasebiyle cinsiyet rollerinden kaynak alan tansiyonları azalmaya başlamıştır. Bu süreçte artık anne babadan bağımsız olma eforları görülmektedir. Ergen yeni kimliği ile toplumdaki yerini aramaya başlamış, arkadaş kümelerinin değeri artmıştır. Arkadaş kümeleri kabul görme ve bireyin kimliği açısından son derece değer taşımaktadır.
Ergenliğin son devri, fizikî gelişimin tamamlandığı, bağlantılarda çatışmaların azaldığı, karar vermede zorlukların azaldığı ve ferdî olgunluğun arttığı bir devirdir. Fakat bu periyot birtakım ergenlerde, daima hırçınlık, sonluluk, geçimsizlik, kavgacılık, okuldan kaçma, çalma, daima başkaldırma, kuralları çiğneme üzere belirtilerle kendini gösterir.
Ergenlik devrinde ebeveynlere düşen en kıymetli misyon çocuklarıyla daima irtibat halinde olup, anlayış göstermeleridir. Karşılıklı kişilik çatışmalarına girmek, yargılamak, eleştirmek, öğüt yada gözdağı vermek çocuğu aileden uzaklaştırmaktan öteki bir işe yaramaz. Münasebetiyle ileriki hayatta da daima hale gelebilecek bir kopukluğun başlangıcı sayılır.
Bu devrin sağlıklı geçirilebilmesi için anne babaların adil, objektif ve en değerlisi sabırlı davranışlar sergilemesi çok faydalı olur. Çocukların kusursuz olmasını beklemek daha çok yanlışa neden olacağından birtakım kusurları görmezden gelip daha sonra uygun lisanda anlatmak tahlile yönelik davranışlardandır.
Meselelerin üst üste geldiğini düşünüyor, başa çıkmakta zorlanıyor ve günlük hayatın yolunda gitmediğini düşünüyorsanız ruhsal dayanak alınız.
ERGENLE İRTİBAT BOZUKLUKLARI
Ergenler ve ebeveynleri ortasındaki kimi ortak rahatsızlık ve uyuşmazlık kaynakları ortasında ana babanın kontrol ve disiplin tekniklerinin tipi ve sonları, cinsellikle ilgili bedeller, arkadaş ve toplumsal aktifliklerin seçimi, para ile ilgili hususlar, tenkit ve söylenmeler sayılabilir. Ergenin ve anababanın birbirlerine inanmama eğilimi ve tahminen de karşılıklı hislerin açık seçik olmamasından kaynaklanan bağlantı kopuklukları, sorunları iyice büyütebilir.
Toplumsallaşma ve ilişkin olma hislerinin ağır bastığı bu periyotta, ana babalar olabildiğince sakin ve sabırlı davranmalı, zorlandıkları yerde bir uzmandan takviye almalıdırlar. Ergenlik uzun bir periyodu içine aldığından anlık tahliller değil, davranış ve yaklaşım biçimi konusunda yardım alınmalıdır.
BİLGİSAYAR BAĞIMLILIĞI
Gelişen teknolojiyle birlikte hayatımıza süratle giren bilgisayar ve internet hayatı hayli kolaylaştıran, eğlenceli bir öge olmakla birlikte hedefinin dışında kullanıldığında bağımlılık ve toplumsal hayattan kopuşa neden olan bir problemdir.
Günlük ömür seviyesini bozacak biçimde vaktinin çok kıymetli bir kısmını bilgisayar başında geçiren, sorumluluklarını aksatan bireyleri bağımlı olarak nitelendiriyoruz. Bu durum bilhassa okul çağındaki çocuklarda ruhsal ve fizyolojik gelişimleri ile toplumsal etkileşimlerini ve okul muvaffakiyetini olumsuz tarafta etkilemektedir.
Araştırmalara nazaran erkeklerde internet bağımlılığının kızlara nazaran 2-3 kat daha fazla olduğu görülmektedir. Bilhassa 14 ve 21 yaşlar ortasında bağımlılık sık görülmekte korku ve gerilim durumlarında bir kaçış yolu olarak kullanımın arttığı görülmektedir. Bilhassa ; fizikî görünüşünden hoşnut olmayan, toplumsal maharetleri gereğince gelişmemiş olan, şahıslar ortası bağlantılarda güvensizlik yaşayan bireyler, sanal bağlantılarda kendilerini daha rahat hissettiklerinden, bu eksikliklerini giderme gereksinimleriyle bağımlı hale gelmektedirler. Zamanla okul muvaffakiyetleri düşüyor ve aile bireyleri ile geçirilen vakit azalıyor.
Bu durumda ebeveynler, çocuklarıyla daha fazla vakit geçirmeye çalışmalı, her mevzuda olduğu üzere sabırla ve anlayışla yaklaşmalı ve anne baba birlikte hareket ederek kararlı davranmalıdır. Sıkıntıyla başa çıkılamayan durumlarda da kesinlikle uzmandan yardım alınmalıdır.
ERGENLİKTE CİNSELLİK
Ergen vücudunun izlediği gelişim onun kişilik gelişimi üzerinde de değerli tesirler yaratır. Cilt hoşluğu ergenler için ortak bir ilgi ve korku kaynağıdır. Ergenlerde ortak görülen başka problemler ortasında sistemsiz dişlere, gözlük takmaya, yüz ve burun biçimine ait dertler sayılabilir.
Cinsel çekicilik kısmen biyolojik olgunluğa yaklaşmasıyla ilgili olsa da kısmen de toplumsal baskılarla ilgilidir. Cinsel açıdan erkekler kızlardan daha faaldir. Fakat cinsel aktiflik biçimleri karşı cinsle münasebetten çok mastürbasyondan oluşur. Ergenliğin başındaki fizikî arzulamalar, bir mühlet sonra duygusal gereksinmelere dönüşür, ergenliğin sonunda ise cinsellik ile derin bir sevginin bağdaştırıldığı olgun bir ilgiye geçilir.
Bu devirdeki olgunlaşma, sadece karşı cinsten olanlara ahenk sağlanmasını değil, cinsellikle ilgili sağlıklı tavırların kazanılmasını, bireyin kendi cinsinden olanlarla uygun bağlantılar kurmasını ve kendi cinsel kimliği ile sağlıklı bir biçimde özdeşleşmesini içerir. Dolayısıyla ebeveynler bu devirdeki gelişim ve değişimlere karşı açık olmalı, suçlayıcı değil, anlayışlı ve yol gösterici olmalıdır.
