Depresyon her insanın hayatında en az bir defa yaşadığı dünyadaki bir numaralı sıhhat sorunu olarak bilinir. Bu kadar yaygın olmasından ötürü depresyon psikiyatrik rahatsızlıkların nezlesi olarak da tabir edilir. Şayet kendinizde depresyon belirtileri görüyorsanız ya da önemli olarak depresyonda iseniz her şeyin makûs olacağına daima makûs olduğuna ve o denli kalacağına inanırsınız. Yani depresyonu tüm vakitlere atfeder geçmiş gelecek ve şimdiki vakti depresyona hapsedersiniz. Geçmişte başınıza gelen berbat şeyleri hafızanızda canlı tutarken bir yandan da gelecekte ki boşluk ümitsizlik ve koca bir karamsarlık hakim olur hislerinize. Bu o kadar gerçek görünür ki problemlerinizin ömür uzunluğu süreceğine inanırsınız ve buna kendiniz ikna olduğunuz üzere etrafınızı de buna ikna etmeye çalışırsınız. Hayat benim için çok berbattı hala berbat ve makûs olarak kalacak. Aslında bu durumda depresyonunuz gerçekleri hakikat algılamanızı engellediği üzere zihninizde çarpıtmalar yaparak buna inanmanızı sağlamaktadır depresyonunuz zihninizde ki çarpıtmalara bağlı olarak aratarak devam edecektir depresyon arttıkça çarpıtmalarda artacak ve sizi bir kısır döngüne sokacaktır. Bu nokta da düzgünleşme yolunda ki en kıymetli adım kendinize yardım etmek için değerli bir azim göstermek olacaktır. Depresyonunuzun çok ağır olması sizi yıldırmasın tedaviye en süratli karşılık verenler depresyonu en ağır yaşayanlardır.
Depresyon hepinizin aşina olduğu bir bilgi olan duygusal bir rahatsızlık değil çarpıtmış olduğumuz olumsuz fikirlerin sonucudur. Depresyon bilişsel bir meseledir. Depresif hislerimizin ortaya çıkıp gelişmesinde mantık dışı karamsar hislerimiz rol oynar ve ağır olumsuz fikirlere her vakit depresif bir durum ya da acı veren hisler eşlik eder. Depresyonda iken kendimizi ve diğerlerini gerçek olmayan şeylere inandırma yeteneğine ziyadesiyle sahibizdir. Ve bu inanç gerçekle temasımızın kopmasına yardımcı olur. Depresyonda olduğumuz da kendimizi kıymetsiz hissederiz ve depresyon ne kadar ağır ise bu hisler da o kadar ağır olacaktır. Yapılan çalışmalar depresyon sağlıksızlarının %80 inden fazlasında kendilerini beğenmediklerini zeka muvaffakiyet popülerlik çekicilik sıhhat güçlülük üzere hususlarda kendilerini kapasitelerinin çok altında gördüklerini söz etmişlerdir.
Depresyondaki kişinin kendi hakkındaki niyetlerini dört başlıkta toplayabiliriz.
-
Yenilmiş
-
Kusurlu
-
Terkedilmiş
-
Mahrum
Bütün bu hislerin altında derin bir değersizlik duygusu hakimdir. Ve değersizlik duygusu depresyondaki anahtar histir.
Değerlilik ya da değersizlik nedir?
Kime nazaran ve neye göre değerlisinizdir?
Aslında psikolojinin ya da ideolojinin de bu soruya tam bir karşılığı yoktur. Lakin bu duyguyu biraz irdeleyecek olursak öncelikle yaptıklarınız sayesinde kıymet kazanamazsınız muvaffakiyetler size tatmin getirebilir fakat memnunluk getirmeyebilir ki muvaffakiyete dayanan bir özgüven başarısızlıklar karşısında güvensizliğe dönüşebilecek uydurma bir inançtır ki birçok ünlü olmuş insanların çok şatafatlı hayatlardan sonra intihara kadar sürüklendiği muvaffakiyet özgüveninin örnekleridir. Ayrıca benlik bedeliniz görünümünüze yeteneğinize şöhretinize yahut servetinize dayalı olamaz. Depresyondaki bireylerin birçok sevilen insanlardır lakin bu depresyona girmelerine ya da depresif his durumuna pürüz değildir zira bu şahıslar kendilerini hiç sevmezler. Gerçek olan kendinize verdiğiniz pahanın nasıl hissettiğinizi belirlediğidir.
Depresyonda his durumumuz çok kıymetlidir bunu değiştirebilmekte bizim elimizdedir. Duygu durumumuzun yükselmesi için ne yapabiliriz? Beşerler evvel düşünür sonra da bunu davranışa dökerler. İşte bu yüzden davranışlarımızı değiştirerek hissettiklerimizi de değiştirebiliriz ki burada ki en kıymetli sorun depresyonda iken hiç bir şey yapmak istemeyiz. Depresyonun en yıkıcı tarafı isteğinizin de felç olmasıdır. En hafif depresyonda dahi en kolay işler ertelenir ve yığılarak yapılamaz hale gelir. Bu da üretkenliğimizi düşürür bu da kendimize öfkemizi artırır. İnsanlardan ve işlerden daha fazla uzaklaşmamızı sağlar. İçine düştüğünüz duygusal hapishanenin farkına varamazsınız ve durum haftalarca aylarca hatta yıllarca sürebilir.
Eğer bir kişi her şeyden uzak kalarak aylarını geçiriyorsa bu tüm olağan aktivitelerden ve insan münasebetlerinden kopma sürecini hızlandırır bunu da depresyon izler.
Depresyon ile birlikte oluşan suçluluk telaş acı ve utanç içerisinde kendimize dair algılarımız şu formda ilerler.
Kötü davranışlarımdan ötürü değersizim (bu yorum depresyona neden olur.)
Diğerleri ne yaptığımı anlarsa beni aşağılar.( utanmaya neden olur.)
Cezalandırılacağım ve yaptıklarıma misilleme yapılacak. ( kaygıyı artıracak)
Olumsuz kanılarınızın birçoklarında temelde böylesi niyet yanılgılarına dayandığını fark edeceksiniz. Aklımıza şu da gelebilir benim depresyona girmeme neden olan her şey gerçek iflas yaşlılık bedensel mani ölümcül sağlıksızlık sevilen birinin kaybı üzere nedenler de depresyona sebep değil midir?
Hayır bunların hiçbirisi gerçekçi depresyona neden olmaz.
Bu durumda bilmemiz gereken şey sağlıklı hüzün ile depresyon ortasındaki fark.
Istırap olumsuz olan duyguyu ve kanıyı çarpıtmadan tanım ettiğimiz gerçek hislerin hislerimize yansımasıdır.
Depresyon ise çarpıtılmış fikirlerin oluşturduğu bir sağlıksızlıktır.
Örneğin sevdiğimiz birini kaybettiğimiz vakit onu kaybettim ve onu çok özleyeceğim gerçekçi ve istenen bir histir. Fakat bir daha asla keyifli olamayacağım o öldü bu haksızlık üzere hisler çarpıtılmış fikirlerin hisleridir.
Depresyonunuz kaybolmaya başladığında yerini hayattan zevk alma ve rahatlama isteği dolar. Kendinizi yeterli hissetmeye başladığınızda karamsar his ve fikirleriniz de yok olmaya başlar. Ve sizi ümit dolu bir gelecek bekler.
