Çok değerli bir mevzu olmasına karşın, üzerinde ihtiyatla durulmaya yeni başlanmış bir bahistir. Ebeveynler birden fazla vakit mahremiyeti çocuklara anlatmakta önemli yanlışlıklara düşmektedirler.
Küçük yaşlardan itibaren çocuğa kazandırılması gereken birtakım davranışlar olmalıdır. Doğduğu an itibariyle çocuklar kendilerini yetişkinlerin ellerine bırakırlar. Kendilerini keşfetme şuuruyla gelişen his ve kanıları vakit içerisinde çocukları sorgulamaya iter. Eski nesillerde olduğu üzere zamane çocukları soru sormaktan ve sorgulamaktan çekinmezler. Kimi yetişkinlere nazaran bu ayıplanacak bir davranış olsa dahi, aslında olması gereken bir davranıştır. Böylelikle çocuğun özgüveni gelişir sorgulama şuuruyla kendisini ve karşısındakini tanımakta kolaylık sağlar.
Çoklukla annelerin yaptığı kusur; çocuklarının hala, teyze, anneanne, babaanne üzere aile bireylerinin yanında rahat olabileceği durumunu empoze etmektir. Bu durumda çocuklar bu aile bireylerinin yanında soyunup giyinip, tuvalete gidip ya da altlarında çamaşır olmadan meskende koşuşturabilecekleri izlenimine kapılmış olurlar. Erkek bireylere gelindiği vakit ise; çocukların kucağa oturtulması ya da altlarının baba, amca, dayı ve dedelerin yanında değiştirilmesi üzere çok yanlış durumlarla karşı karşıya kalınmaktadır. Ya da bu durumlardan farklı olarak yabancıların çocuklara tatlı ya da oyuncak şekli bir şey verebileceği üzere birebir vakitte çocuğa kızabileceği durumunu aşılamakta yanlış olacaktır. işte mahremiyet eğitimi tam da bu üzere noktalarda çocuğa öğretilmesi gereken davranışlar bütünüdür.
Mahremiyet eğitiminde uygulanması gerekenler ise tüm bu durumlardan farklıdır. Her şeyden evvel çocuğa birtakım kurallar öğretilmelidir. Lakin bu kurallar öğretilirken aile bireyleri de bu kurallara riayet etmelidir. Öncelikle çocuğa, onun bedeninin nerelerine kimlerin dokunup dokunamayacağını anlatmak değerlidir. Şayet çocuk karşısındaki bireyin dokunuşlarından rahatsızlık duyuyor ise kesinlikle bunu annesiyle paylaşmalıdır. Çocuğun göğüs bölgesine, kaba etine ve cinsel bölgesine kimse bakmamalı, ekseriyetle anne ya da okuldaki öğretmeni dışında kimse müdahale etmemelidir. Siz çocuğun çamaşırlarını değiştirirken bile bakmamalı, böylelikle çocuğa ona hürmet duyduğunuzu göstermelisiniz. Oda da yardıma muhtaçlığı yoksa kendi başına kapısı kapalı giyinip soyunmayı öğretmeli ve birebir formda sizde birebir tavrı sergilemelisiniz. Tuvalet kullanımında kapıyı kapatması gerektiğini bir şeye gereksinimi olursa annesi olarak sizin çabucak kendisini duyacağınızı çocuğa anlatmalısınız. Çocukları öpmeden onlara sarılmadan evvel kesinlikle kendilerinden müsaade istenmeli ve çocuk müsaade vermiyor ise; asla zorla öpülmemeli ve kucaklanmamalıdır. Tüm bunlara ek olarak yabancılarla konuşmaması konusunda uyarmalı ve asla tanımadığı bireylerden bir şey almaması gerektiği kendisine detaylı olarak öğretilmelidir.
Çocuklara, her türlü tehlike ve durum dikkatli ve ihtimamlı bir biçimde anlatılmalı, ne yapması ya da ne yapmaması gerektiği öğretilmelidir. Çocuklarınızdan emin olunuz ve söyledikleri şeyin doğruluğunun olmadığını düşünseniz bile kesinlikle araştırınız. Unutmayınız ki ziyan birçok vakit en yakınımız dediğimiz bireylerden gelebilir.
