Vaktimizde çalışan annelerin sayısı az değil. Gündüz vaktinin birçoklarını işte geçiren anne (veya baba/ilk bakıcı) konuta geldiğinde çocuğuyla hoşça eğlenmek ve hasret gidermek isterken sorunlar başını alıp yürüdüyse aranızdaki irtibatı kuvvetlendirerek çocuğunuza ve kendinize ve hatta ailenizin öteki üyeleri için yeterlilik yapabilirsiniz. Çalışan annelerin çocuklarında çoklukla huysuzlanma, inatlaşma, his sömürüsü yaparak istediklerini elde etme, yemeğini kendine başına yememe, ve uykuya girişte zorluk üzere problemler baş gösterebilir. Size düşen vazife meseleleri gidermeye koyulmaktansa, öncelikle meselelerin altında yatan sebepleri anlamaya çalışmak olmalıdır. Kendinize sorarak başlayın. Sizce çocuğunuz niye zati az olan vaktinizi zorlaştıracak problemli davranışlarda bulunuyor? “Beni görünce şımarıyor” bu durumu aydınlatmak için çok sığ bir karşılık olurdu. İşin gerçeğinin birçok hadisede şöyle olduğunu görüyoruz: Küçük yaşlardaki çocuklar siz işteyken sizleri ziyadesiyle özlerler. Onları her bırakıp işe gittiğinizde, gün boyunca hafif de olsa bir huzursuzluk içinde kalırlar. Sizi gördüklerinde de hem size öfkelidirler, hem de özlemişlerdir. Bu ikircikli durumda yaramazlık yaparak aslında bir şeylerin çok da yolunca gitmediğini anlatmaya çalışırlar. Onlar minicik yüreklerinde “size duydukları özlem” ile günboyu nasıl baş edeceklerini bilmiyorlardır. İşte bu yüzden kreşte yemeğini meselesiz yiyen Ayşe, konutta köfte çatalıyla gerisinden koşturmanız için size onunla ilgilenme fırsatı veriyordur, hem de öfkesini gösteriyordur. Sabah kalkınca siz işe gittiğiniz için sizi göremeyen Ercan da, hiç sabah olmaması, sizinle geçirdiği gecenin bitmemesi için uykusu gelse de bir türlü uykuya dalmıyordur. Çocuklar bizlere söyleyeceklerini davranışlarla gösterirler. Onların yaramazlıklarını size inat için yaptıkları aksilikler olarak görmeden evvel davranışlarının gerisindeki sebepleri görmeye çalışmalısınız. Çalışan anneler/babalar iş için meskenden ayrılırlarken onlarla özel bir vedalaşma oyunu yaratıp, her vedalaşma ve kavuşmada birebir mimik, ses tonu ve hareketleri yaparak ayrılıkları ve kavuşmaları birbirleri ile ilişkilendirebilirler. Böylelikle çocuğunuz için beklemeye kıymet eğlenceli bir miras bırakmış olur ve her gidişten sonra bir gelişiniz olduğunu da çocuğunuza göstermiş olursunuz. Öbür bir sistem ise işe giderken size ilişkin bir eşyayı onun himayesine bırakıp her gelişinizde onu çocuğunuzdan geri istemektir. Çocuğunuz böylelikle sizi özlediği vakitlerde sizi temsil eden minik eşyanızla kendini avutmayı öğrenebilir. Çalışan anne ve babaların, çocuklarının “ayrılık” durumlarında yaşadığı gerilimi yenmesinde ona nasıl yardımcı olabileceklerini kısaca özetledik. Sizden ayrılmak istemeyip, siz meskene gelince de sizinle itişmesi çok beklendiktir. Üstte yazılanların yanı sıra, çocuğunuzun neler hissedebiliyor olabileceğini onun yerine söyleyerek ona ayna olmak da yaşadığı gerilimin azalmasına yardımcı olacaktır.
