Boşanma süreci, ailedeki bireyleri hem boşanma etabında hem de ileriki devirde etkileyecek bir durumdur. Günümüzde boşanma sonrasında bilhassa bayanların maddi yetersizliklerden ötürü güç durumda kaldığı ayrıyeten ruhsal olarakta olumsuz olarak etkileceği düşünülmektedir. Yaşanan zorluklarla baş etmede kıymetli bir tesiri olan sorun çözme maharetidir. Sorun çözme konusunda yetersiz olan bireylerin ruhsal uyumsuzluk yaşadıkları görülmektedir ( Ergin, 2013; 37).
Boşanmış bayanlarla yapılan çalışmada anne ve babasıyla inançsız bağlanma yaşayan bayanların sorun çözme ve boşanma sonrasındaki süreci daha sıkıntı atlatacağı düşünülmektedir. Literatüre bakıldığında bayanlarda ruhsal denetim ve yalnızlık hissinin akrana duyulan itimatla alakalı olduğu belirtilmiştir. Bu alakanın yalnızca kızlar için tabir edilmesi, daha ilişkisel bakmaları ve yakın bağlar kurmaya daha fazla eğilimli oldukları söylenebilir ( Buhrmester ve Furman, 1987; Rotenberg ve ark., 2002). Boşanmış bayanlarla yapılan çalışmada sorun çözme marifeti konusunda dezavantajlı olacakları beklenmektedir. Literatüre bakıldığında benzeri sonuçlar karşımıza çıkmaktadır. Boşanmış bayanların ruhsal sıhhatleri ve sorun çözme hüneri bakımından öbür bayanlardan daha dezavantajlı olduğu belirtilmektedir ( Polat,2012: 12).
Bağlanma tarzları ile yapılan bir çalışmada; inançlı bağlananların daha az dert yaşadıkları, olumsuz hislere daha kolay ulaşabildikleri ve hatırladıkları belirtilmiştir. Kaygılı-kararsız bağlanma tarzında olanların ise daha fazla tasa ve duygulanım yaşadıkları, olumsuz duygulanımı bastıramadıkları ve makus anılarının duygusal yükünü yaşadıkları belirtmiştir ( Sığırcı 2010) . Literatüre bakıldığında da bu çalışmalar desteklenmektedir. Kaygılı-kaçınan bağlanan bireylerin daha savunmacı ve telaşlı olduğu bildirilmiştir ( Mikulincer ve Orbach, 1995 akt. Sığırcı 2010 ). Bağlanma tarzlarının bireyler ortası uzaklığa tesirlerinin araştırıldı çalışmalarda; kaygılı ve kaçınan bağlanma yaşayan bireylerin fizikî yakınlıktan kaçındıkları ayrıyeten görüş alanına giren erkeklere reaksiyonlu oldukları, görüşme esnasında iştirakçilerin daha uzak yerlere oturmayı seçtikleri belirtilmiştir (Kaitz, Bar Haim ve Lehrer, 2004 akt. Sığırcı 2010). Yetişkin bağlanma biçimlerinin benlik hürmetini etkilediği, inançlı bağlanma biçimine sahip olanların genel benlik hürmetlerinin yüksek olduğu ve toplumsal marifetlerde öbür bağlanma tarzlarına nazaran daha başarılı oldukları bildirilmiştir ( Bylsma ve ark., 1997 akt. Sığırcı 2010)
Evlilik konusunda bağlanma kuramı temelli çalışmalarda, geçmiş yaşantı ve bağlar ile evlilik bağlantısı ve doyumu üzerinde durulmaktadır. Bağlanma tarzları yakın bağlantılarında bireyin gösterdiği davranışlarını, bağın kalitesini, ilgiden aldıkları doyumu etkilemektedir (Gonzaga,Keltner Londahl ve Smith,2001 akt. Sığırcı 2010) İnançlı bir yakınlık kurma biçimi daha yüksek evlilik doyumu ile bağlantılıdır ( Furman ve Flanagan,1997 akt. Sığırcı 2010). Boşanmış çiftlerde yapılan bir çalışmada en fazla boşanma oranının her iki çiftinde inançsız bağlandığı durumlarda olduğunu belirtmiştir ( Ertan,2002).
