Anne kalbi çocuğun okuludur!
Anne deyince aklınıza neler geliyor? Benim aklıma şefkat gösteren,ne yaparsan yap yinede affeden,bazen ağlatan lakin yinede senden ve sana bakım vermekten vazgeçmeyen,korku anında üzgün anında yahut hayal kırıklığına uğradığını hissettiğinde kollarına koştuğun o sıcak insan, ANNE.
Anneliğin tarifini yapmak için uzun araştırmalar yapmaya ya da sayfalarca kitaplar okumaya gerek olmadığı niyetinde hem fikir olduğumuzu varsayım etmek sıkıntı değil. Pekala, anne kalbinin tarifini yapmak için neye gereksinim var? Tecrübelerimize olabilir mi? Anne karnına düştüğümüz andan annemizle geçireceğimiz son güne kadar olan ki tecrübelerimize. Tabi ki bebeklik ve çocukluk çağımızda annemizin bize öğrettiği, hayatımız boyunca bize eşlik edecek olan ve ergenlikte de yetişkinlikte de her alanda kullanacağımız o pahalı dinamikler sayesinde edineceğimiz tecrübeler.
İşte o dinamikler anne kalbinde yani okulumuzda öğrendiğimiz bilgiler bizim toplumsal hayatımızda ki bağlantı hünerlerimizi, ikili münasebetlerimizde, akademik ve iş ortamlarındaki özgüvenimizi ve bilhassa duygusal sıhhatimizin gelişimini oluşturan temel taşlardır.
Yalnızca doğuran değil…
Çocuğun ömrünün birinci yıllarında anne, çocuk ile inançlı bağlanmayı ve yanlışsız irtibatı kurabildiği takdirde bebekte itimat duygusu gelişecektir. Çalışan anneler, yahut annesini kaybetmiş çocukların hayatında onlara bakım veren baba-dede-anneanne-babaanne vs. bu bahisle ilgili telaşlı olabiliyorlar, ama korkmayın! Yalnızca doğuran değildir çocukla inançlı bağlanmayı sağlayabilen ve onu kalbinde büyütebilen. Şayet çocuklar muhtaçlığı olduğu vakit ağlayabiliyorsa, size koşup kollarınızda rahatlayabiliyorsa, kimliğine ve hislerine hürmet duyarak dinlenilebiliyorsa, her gün kesinlikle en az 30 dakika özel vakit ayırıp oyunlar oynanıyorsa yani gereksinimi olan hürmet,şefkat ve regülasyonu sağlayabiliyorsanız çocuğunuzla inançlı bağlanmayı kurmamanız neredeyse imkansız.
ANNELERE TAVSİYELER;
-
Çocuğunuzla birebir ilgileneceğiniz vakitler belirleyin.
-
Şartsız sevginizi ona hissettirin!
-
Yaptığı olumlu davranışları onaylayın, olumsuz davranışları sıklıkla lisana getirerek, kızarak, uyararak pekiştirmeyin.
-
Ben lisanı kullanın!
-
Çocuğunuzun ne kadar bedelli olduğunu ve onun, sizin hayatınızdaki değerini ona tabir edin ve hissettirin.
-
Ağabey-abla-kardeş ya da akranları ile asla kıyaslamayın!
-
Çocuğunuzun gayreti karşısında sakin ve yapan olun, ona yürek verin.
